Op een dag, in de bloei van zijn leven, vond een anderszins matige verhalenverteller, we kunnen er maar beter eerlijk over zijn, zichzelf plotseling in zijn element. Hij was met een goed verhaal bezig en het liep als een dolle. De pagina’s vlogen uit zijn pen! Zodra hij het zelf …
Verder...
Je ziet het niet direct, maar als je je ogen heel snel van links naar rechts beweegt, of als je een tijdje door je wimpers tuurt, dan zie je dat het licht een beetje trilt. Alsof het een nerveus zenuwtrekje heeft. Hoewel het behoorlijk fel is, lijkt het niet tot in de hoeken van …
Verder...
Niets te zien, alleen maar een een woestijn. Helemaal vlak en bezaaid met van die kleine groene plukjes stug, donkergroen gras. De lucht erboven rommelig, onbestemd. Blauw, noch grijs, met wolken die langzaam bewegen, maar die maar niet concreet willen worden. Vrijwel windstil. E…
Verder...
Een schreeuw dus. Keihard. Donderslag bij heldere hemel. Ik loop op een middagje door het bos. Mooi weer, lekker stil. En opeens hoor ik die schreeuw. Heel kort maar, meteen was het weer weg. Ik begon zelfs te twijfelen of ik het wel echt gehoord had. Maar nee hoor. Kort daarna h…
Verder...
Even had hij het gevoeld, dat weidse gevoel van ongerept heidelandschap. Van wilde natuur, van helemaal alleen. Heel even, maar het was toch maar mooi gebeurd. Een open plek in de voortstormende massa van grijze wolken had de zon vrij spel gegeven en een warme gloed had zich over…
Verder...